Poradnik dla początkujących. Jak dobrze wykonać ściółkę w kurniku i indyczniku?
Opublikowane w Hodowla zwierząt gospodarskich · 23 Sierpień 2022
Odpowiednie warunki bytowe zwierząt hodowlanych to nie tylko wymóg inspekcji weterynarii, ale przede wszystkim obowiązek każdego hodowcy. Przymierzając się do założenia przydomowej hodowli drobiu, musimy odpowiednio wcześnie zadbać o warunki dla prawidłowego wzrostu zwierząt. Kury i indyki mają różne uwarunkowania fizyczne. Chów drobiu powinien być zgodny nie tylko z zasadami etycznymi, ale i być przystosowany do gatunku i jego naturalnych predyspozycji. Odpowiednie warunki hodowli mają duże znaczenie dla jakości oraz ilości pozyskiwanego mięsa i jaj.
Od czego rozpocząć chów drobiu?
Rozpoczynając pracę nad założeniem chowu przyzagrodowego, należy zgłosić ten fakt do powiatowego lekarza weterynarii. Dotyczy to każdego hodowcy, nawet jeśli drób służyć ma jedynie do celów własnych. Inspekcja weterynaryjna ma obowiązek okresowo sprawdzać stan zwierząt i warunki ich chowu.
Zapewnienie ptakom hodowlanym prawidłowych warunków bytowych wpływa na wyniki produkcyjne. Hodowca powinien zadbać nie tylko o odpowiednie żywienie, jakość wody czy prawidłową temperaturę. Równie istotnym elementem jest ściółka. Indyki i kury różnią się pod względem uwarunkowań fizycznych i potrzeb, dlatego ścielenie kurnika i indycznika przebiega zupełnie inaczej.
Chów drobiu – o co należy zadbać?
Hodowla drobiu nie jest trudnym zadaniem, jednak wymaga pewnego przygotowania. Dostateczna wiedza hodowcy jest niezbędna, ponieważ ptaki nie zadowolą się jedynie łąką i wolną przestrzenią. Zanim zostaniemy posiadaczami kur czy indyków musimy przygotować dla nich odpowiednie do odchowu miejsce. Jak rozpocząć chów przydomowy w kilku krokach?
Przygotowanie kurnika
Kury bardzo lubią gdy jest sucho i ciepło, należy zadbać o odpowiednią izolację przeciwwigociową kurnika oraz o wentylację pomieszczenia.
W letnim okresie kury czują się najlepiej z racji długich dni, w których mogą przebywać na wybiegu. Zimą natomiast należy zadbać o zamontowanie oświetlenia kurnika, tak, by kury miały zapewnione źródło światła przez 12-14 h dziennie.
Musimy również wydzielić grzędy w kurniku w zależności od tego, jaką ilość ptaków planujemy pomieścić. Grzędy niezbędne są dla odpoczynku i wysiadywania jaj. Przyjmuje się, że na 1m2 powierzchni przypadają 3-4 kury. Grzędy wydzielić można za pomocą owalnych belek lub nawet drewnianych palet.
Zadbać musimy też o ścielenie kurnika. Najczęściej stosuje się do tego słomę, która musi być sucha i odpowiednio rozmieszczona. Kury zadowolą się ściółką o grubości ok. 8 cm. Podczas ścielenia kurnika dobrze sprawdzi się rozwijarka do bel. Dzięki temu nie będziemy musieli ręcznie rozścielać siana w kurniku, co może być czasochłonne.
Kury nioski a brojlery
Nioski przeznaczone są głównie do znoszenia jaj, a brojlery na ubój. Czy to jedyna różnica? Oczywiście poza upierzeniem i tempem wzrostu. Nioski i brojlery łatwo jest odróżnić. Jeśli zdecydujemy się na zakup brojlerów zamiast kur niosek lub łącznie z nimi, nie musimy specjalnie przygotowywać im odrębnego miejsca.
Kurczaki mogą znajdować się w jednym pomieszczeniu, ponieważ ich uwarunkowania bytowe są bardzo podobne. Nie lubią wilgoci, wiatru i niskich temperatur. Do ścielenia brojlera wystarczy słoma, choć odnajdzie się także na innym podłożu.
Zdecydowaną różnicą jest tutaj pożywienie. Brojlery wymagają innego rodzaju paszy niż nioski, co ma zapewnić im szybszy wzrost.
Indycznik – o czym pamiętać?
Indyki są jednym z bardziej wymagających gatunków drobiu. Indyki przewyższają kury masą, indyczki sięgają 18 kg, a indory nawet 40 kg, co pozwala uzyskać większą ilość mięsa. Jednak za tym idą również ich spore potrzeby żywieniowe w stosunku do kur i brojlerów.
Indyki bardzo nie lubią wahań temperatur, a odpowiednia dla nich oscyluje w granicach 35°C. Zbyt duże różnice powodują u tych ptaków stres, a to może prowadzić do słabego wzrostu i pojawiania się chorób. W indycznikach stosuje się tzw. sztuczne kwoki, czyli lampy grzewcze, które zapewniają indykom prawidłową, stałą temperaturę otoczenia.
Indyki narażone są na tworzenie się odgnieceń w obrębie stawów, dlatego należy zapewnić im warunki, które zminimalizują to ryzyko. Ściółka w indyczniku powinna być dobrze ugnieciona i wysoka na 8-10 cm. Dobrze sprawdzą się tutaj suche wióry drzewne o średniej wielkości, ale równie często do ścielenia indycznika wykorzystuje się słomę.
Najważniejsze jest, aby indyki nie przebywały w zbyt wilgotnych miejscach, które mogą generować rozwój pleśni i grzybów. Ściółkę należy często zmieniać i każdorazowo pryskać specjalnym preparatem, który zapobiega powstawaniu wilgoci i patogenów.
W indyczniku na 1m2 przebywać mogą 2-3 indory i 5-6 indyczek.
Co jeszcze przyda się na fermie drobiu?
Przed otwarciem fermy dobrze jest zaopatrzyć się w niezbędne narzędzia i akcesoria, które ułatwią nam cały proces hodowli. Na pewno przydatnym wyposażeniem będą poidła, karmidła i inkubatory do jaj. Warto też zadbać o dodatki do paszy pod postacią witamin i probiotyków.
Drób lubi suchy i gorący klimat, i to należy mu zapewnić. Dlatego do indycznika i kurnika niezbędne będą promienniki podczerwieni, które pomogą ptakom zachować odpowiednią temperaturę. Dobrze też zainwestować w system regulacji temperatury.
Warto postawić na automatyzację wielu procesów. Można zaopatrzyć się w pomocne urządzenia takie jak mieszalnik do pasz, rozdrabniarkę ziaren czy rozwijarkę do beli. Każda maszyna będzie ułatwieniem pracy. Odpowiednie zaopatrzenie pomoże nam ograniczyć czas spędzony na fermie, a zwierzęta zyskają lepsze warunki do wzrostu.
